Burn-out symptomen

Pieter is de man die mij in zeer korte tijd heeft leren denken vanuit mijn eigen kracht; niet langer waren anderen nodig om plezier te hebben in de dingen die ik goed kan. Juist door zijn krachtige en snelle methode zag ik binnen een dag al resultaat op nagenoeg alle vlakken van mijn professioneel handelen.

Daardoor wist ik weer wat ik echt wilde: door even uit te zoomen werd de focus beter. Ik gun iedereen die werkzaam is binnen de zorg een persoonlijke ervaring met Pieter.
Dr. Klaas Bakker, neurochirurg

Op basis van mijn ervaring en waarneming als deelnemer aan een training van Pieter Frijters, heb ik een met psychische klachten verzuimende werknemer bij wie het herstel stagneerde verwezen naar MindTuning. Na deelname aan een Groepscoaching en een Persoonlijk consult heeft de werknemer een grote stap voorwaarts gemaakt in zijn herstel en heeft hij zijn werkzaamheden tot eigen grote tevredenheid en die van zijn werkgever hervat. Zijn werkgever heeft aangegeven in voorkomende gevallen zeker gebruik te willen maken van de expertise van Pieter Frijters. Hans Steneker Bedrijfsarts

Bij deze wil ik mijn dank en respect voor jullie betuigen. Ik was bij jullie Introductie seminaar aanwezig en heb jullie site doorgezocht en ben jullie boek aan het lezen. Na de burn-out had ik alle hoop verloren… Ik ben laatste tijd behoorlijk cynisch (en, misschien, lui), maar… HET WERKT! Ik moet zeker nog heel veel leren. Maar ik begrijp nu al, dat het vooral om het DOEN gaat. Met vriendelijke groeten, D. Martens

Afgelopen woensdag naar de eerste dag van jullie groepstraining geweest. Het is voor mij een enerverende positieve ervaring geweest. Ik was vergeten hoe het is om met inspirerende en gemotiveerde mensen samen te zijn. Vol positieve vibes ben ik terug naar huis gereden. Dit hele jaar zit ik al thuis met een burn-out, negen maanden wekelijks naar de psycholoog (die geloofde trouwens niet in mijn positieve denken, hij zei ook altijd: Waarom lach je zoveel?) hebben slechts een beetje geholpen. Ik ga er niet meer heen. Na twee maanden probeerde ik het weer op het werk. Ik was totaal overstuur al na twee ochtenden. Erg van geschrokken en na zes maanden opnieuw geprobeerd. Het is een worsteling van bijna drie maanden geworden om die twee ochtenden per week (ik heb twintig jaar lang fulltime gewerkt!) vol te houden. Het lukte niet, ik moest afhaken. Diezelfde avond kreeg ik geen hap of slok door mijn keel. Opnieuw enorme schrik. Hoe kan het? Met die gedachte maakte ik mezelf gek. Ik gaf al aan bij de groepscoaching dat ik creditcontroller ben en mensen bel om geld binnen te krijgen. Ik begrijp nu dat het echt niet goed is voor me om in zo’n negatieve omgeving te zitten vijf dagen per week. Door wat er gebeurd is, voel ik me een buitenstaander tussen alle mensen die gewoon elke ochtend naar hun werk gaan. (veel schuldgevoelens) Ook op verjaardagen of op bezoek van of bij mensen heb ik het idee dat de mensen van alles over me denken en ik voel me buitengewoon ongemakkelijk. (wil weg! erg emotioneel) En daarbij zijn nog vele andere angsten ontstaan. (faalangst, letterlijk benauwd, dacht dat ik niets kan etc., geloof dat ik driekwart van je boek herken) Toen ik terug was uit Waddinxveen heb ik mezelf eerst een schouderklopje gegeven. Vanaf vorige week doe ik dagelijks vijf keer de spiegeloefening en lees steeds in jullie boek. Ook praat ik positief tegen mezelf. Met een nieuw doel stellen ben ik ook bezig. Ik wil graag schrijven. Dan komt gelijk de praktische perfectionist om de hoek kijken. Hoe ga ik dat realiseren en kan ik er van rondkomen? Dat plaatje is nog zwart, toch ik wil het de komende tijd inkleuren. Om alvast een beginnetje te maken heb ik een stukje geschreven over afgelopen woensdag. Ik hoop dat jullie het leuk vinden en kijk uit naar volgende week voor nog een inspirerende dag. Nienke Steenkamp

Ik wil jullie als eerste laten weten dat ik sinds het zaterdagseminar al zoveel veranderingen opgemerkt heb, ik probeer alles zoveel mogelijk toe te passen van de dag en uit jullie boek. Ik heb opgemerkt dat het breed maken en verderweg kijken me zoveel meer vertrouwen geeft. Het is veel minder wiebelig in mijn hoofd en ik heb gemerkt hoe klein mijn wereld was geworden en hoeveel ik naar beneden keek. Ik ben burn-out geraakt en van daaruit heb ik enorm veel lichamelijke klachten ontwikkeld, waaronder evenwichtsproblemen en flauwvalneigingen. Hierdoor voelde ik me enorm onzeker buiten de deur en ontstond er angst. Dat heb ik voor een deel opgevangen door steeds te zeggen dat ik dan maar flauw zou vallen, jammer. Hierdoor is de angst weggegaan, maar de onrust buiten de deur niet. Ik ben van de week met een schildercursus begonnen, de eerste groepsactiviteit sinds drie maanden (ben in oktober uit mijn werk gestapt). Ik heb van te voren jullie manier van visualiseren toegepast, het beeld breed met alles erop en eraan in hoeverre dat mogelijk was want ik kende de ruimte nog niet en het is SUPER verlopen. Geen enkele kriebel of onrust en het was echt HEERLIJK. Ik voelde me echt sinds maanden goed en gelukkig. Vandaag heb ik met de bioscoop hetzelfde gedaan. Ik heb er ooit enorm gehyperventileerd en er is altijd een onrust blijven bestaan voor bioscopen, kleine ruimtes, drukke omgevingen etc. wat vooral steeds de kop op stak als ik niet lekker in mijn vel zat. Vanmiddag ben ik voor het eerst sinds 20 jaar in het midden van de rij gaan zitten (weliswaar in een hele rustige bioscoop) met het idee: nu ga ik het oefenen en kijken hoe ik me voel. Ik voelde me ontspannen en heb af en toe rond gekeken en verder echt genoten van de film. Ook de stad in geweest, breed gekeken, hoofd steeds rustig gedraaid en mijn blik verder gericht. gevolg: ik ervoer niets meer van onrust en wiebeligheid. Ik merkte op dat zelfs de angst-vluchtsenario’s niet in mijn hoofd zijn ontstaan. Ik ben zooooo trots op mezelf en ik vind het zo fascinerend hoe dit werkt. Ik merk dat ik er dus enorm veel mee kan, maar wil dat het ook echt gaat beklijven en niet een trucje wordt( of kan dat niet?). Wat raden jullie me nu aan, een individueel consult, of een groepstraining? Ik zelf heb het gevoel dat ik waarschijnlijk aan 1 consult genoeg heb gericht op mijn burn-out, omdat het in mijn hoofd allemaal door elkaar gestroomd is zoals er in je boek staat. Zo voelt het voor mij ook echt. En na die ene keer bij jullie te kijken of dan de groepstraining ook nog nodig is. Ik wil graag weten hoe jullie dat zien en of jullie ook ruimte hebben om mij individueel te coachen. Ik ben jullie ontzettend dankbaar voor het seminar. Jullie werkwijze vind ik fascinerend en ik merk hoe snel dit ook werkt. Ik kan het bijna niet geloven, maar voel me voor het eerst sinds maanden echt vol vertrouwen van binnenuit. Ik zei steeds wel ” het komt goed”, maar nu voel ik het ook en zou het ontzettend fijn vinden als jullie me nog een stukje verder zou kunnen helpen of individueel of in de groep. Ik wacht met ongeduld jullie antwoord af en neem dan de (juiste) beslissing. Mijn dank is groot. Christa

Een half jaar geleden ben ik na meer dan twee jaar burn-out en thuiszitten gewoon weer aan het werk gegaan. Mijn contract is vorige week verlengd. De ‘foute buren’ zitten nu zonder werk. Jullie hebben niet alleen de fine-tuning-knop gevonden, maar ook de aan-uit-knop. Ik leef weer. Duizend maal dank! Isabelle

Ik ben naar het seminar geweest in november. Voor ik bij jullie kwam had ik zware burn-outklachten, waaronder migraineaanvallen waardoor ik bewusteloos kon vallen, mijn eten niet meer binnenhield, verlammingsverschijnselen kreeg, enz. Gelukkig was ik al iemand die zich bewust is van de kracht van je eigen gedachten. Ik had altijd ergens het gevoel dat er gewoon een knop moest worden omgezet en dat is precies wat er bij jullie seminar gebeurde. Twee simpele onderwerpen: ‘Wie is de belangrijkste persoon in je leven’ en ‘Bereikend denken ipv vermijdend’ (ik dacht altijd dat ik bereikend doelen stelde, maar de achtergrond was toch altijd vermijdend, weet ik nu) waren punten waar ik gelijk mee aan de slag kon. Na jullie seminar had ik een ongekende rust over mij heen gekregen en ben ik direct aan de slag gegaan om van wat ik bij jullie geleerd heb een gewoonte te maken. Binnen een kleine week waren AL MIJN KLACHTEN VOOR 90 procent verdwenen! Op het moment dat ik deze mail stuur ben ik helemaal de oude en beter dan ik ooit geweest ben. Edward

Nu enkele weken na mijn laatste bezoek aan de groepssessie wil ik jullie toch even op de hoogte brengen van hetgeen er inmiddels gebeurd is. Mede door de gesprekken die wij daar gehad hebben ben ik gaan nadenken. Jullie gaven mij op een bepaald moment aan, dat ik pas wakker geschud zou worden als er bijvoorbeeld iets ergs zou gebeuren, waardoor ik weer bij mijn positieven zou komen en ook weer emotie zou kunnen voelen. Nou, gelukkig is er in die zin niets ergs gebeurt, maar wel heb ik een hele grote stap gezet in de richting van een totaal herstel van mijn burnout. Mede door gesprekken met vrienden en mijn vrouw en ook terugkijkend naar vele jaren terug ben ik erachter gekomen waar mijn enorme prestatiegerichtheid vandaan kwam. Ik heb mijn hele leven willen presteren voor mijn vader. Die man heeft onnoemelijk veel druk op mij gelegd, mijn hele leven lang. Nooit deed ik iets goed, altijd werd ik te kakken gezet. Dat was ik nu zo zat, dat ik er een punt achter heb gezet. Een paar telefoontjes waren genoeg om mij de antwoorden te geven die ik juist nu zo hard nodig heb. Zonder in onnodige details te treden kan ik jullie meedelen, dat ik vandaag met mijn vader, zus en zwager alle contact verbroken heb. Dit doet heel veel pijn en geeft heel veel verdriet, maar ook opluchting. Mijn moeder blijf ik nog wel zien, want die is in mijn ogen net zo goed slachtoffer van deze man als ik. Ik wil jullie bedanken voor het feit, dat jullie mij aan het denken hebben gezet. Ik ben van mening dat ik deze stap zeker niet mocht overslaan op weg naar mijn herstel. Marcel

Bij deze wil ik jullie laten weten hoe het met mij gaat: goed! Dus allereerst wil ik jullie ontzettend bedanken voor jullie vaak simpele maar o zo effectieve tips. Na de tweede trainingsdag heb ik voor mezelf de balans opgemaakt; waar sta ik, wat dan ik en wat wil ik nog bereiken. Het eerste wat voor mij belangrijk was, was om weer zonder stress naar mijn werk te gaan. Ik heb geoefend, vooral met het ontspannen van mijn tenen en de manier waarop ik tegen mezelf spreek. Steeds weer ” ik eindig de zin laag” als ik weer aan het ratelen was in mijn hoofd. Het ging steeds beter. Ik merkte dat ik nog wel onzeker was over mijn bloosangst. In plaats van mezelf op de kop te geven, heb ik mezelf de tijd gegeven om ook die angstgedachte los te laten. Dus de eerste weken ging ik nog lekker met coltruitjes aan naar mijn werk. Voor mij was het goed te herinneren dat jullie gezegd hadden niet direct de volgende dag te verwachteh dat je alles kunt. Toen kwam het moment waarop ik mezelf afvroeg wanneer ik zelf dacht beter te zijn van mijn burn-out. Ik heb gelukkig nooit geloofd dat daar een vaste tijd of een vast genezingsplan aan vast hoeft te zitten. Op weg naar mijn werk in de auto besefte ik dat ik nog twee weken nodig had om te oefenen en dat ik dan beter zou zijn. Na die gedachte heb ik die ook onmiddelijk weer losgelaten en tot mijn verbazing merkte ik twee weken later dat ik me weer helemaal in orde voelde. Nog steeds houd ik rekening met mijn belasting maar niet vanuit het idee dat ik ziek ben maar gewoon omdat ik me prettig wil voelen en niet stelselmatig mijn eigen grenzen overngaan. Mijn grootste triomf kwam natuurlijk op het moment dat ik gebeld werd voor een TV commercial. Dat ik die mogelijkheid kreeg kon niet uitblijven. Dit was mijn mogelijkheid om te oefenen. Een half uur achter de schminck-tafel. Het was behoorlijk spannend voor mij, maar ik dacht aan de oefening die ik met jullie gedaan had en ik probeerde vooral om mij heen te kijken en alles in kleur en beweging te blijven zien. Het resultaat was perfekt! Zo bouw ik aan mijn zelfvertrouwen en dat groeit met de dag. Op mijn werk ga ik voor de groep staan ( meestal bleef ik zitten ), kijk iedereen aan en spreek krachtig en uit de losse hand. Het voelt heerlijk. Regelmatig gaat het ook wat minder. Ik begrijp nu veel beter hoe de angst werkt en kan altijd mijn tools gebruiken om mezelf weer in beweging te zetten. Mijn huisarts Tessa Posthuma, die mij geweldig begeleid heeft, was erg benieuwd naar jullie werk. Ik heb haar jullie adresgegevens doorgegeven. Hopelijk kunnen jullie nog veel meer mensen op weg helpen en dat kan alleen als veel mensen jullie weten te vinden lijkt mij. Jullie hebben mij de mogelijkheden gegeven om mezelf weer een vrij mens te voelen. Dat is meer waard dan een tweedaagse training. Dat is iets wat ik jullie niet kan terug betalen anders dan jullie te zeggen dat ik jullie eeuwig dankbaar ben. Ik wens jullie al het goeds, zorg goed voor jezelf. Hartelijk groeten, Marjolein

Tijd voor een kleine update dacht ik, want het is alweer een hele tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen. Door die reorganisatie bij xxxx ben ik inderdaad ontslagen (dat was 1 april) en per 31 mei a.s. wordt mijn contract beëindigd. Bij xxxx heb ik aangegeven dat ik vond dat ze me op z’n minst de proeftijd alsnog uit konden laten zitten, want dat geeft mij de kans om vanuit een werkende positie te solliciteren en thuis zitten daar had ik ook geen zin in. En daar ben ik dus nu ook mee bezig. Vanochtend heb ik mijn tweede sollicitatie ronde gehad bij Philips in Hilversum en ik hoop binnen een week te horen of het door gaat. Voor mijn gevoel ging dat erg goed, ik zat goed in de gesprekken, was mezelf en had het nauwelijks voorbereid, het ging gewoon. Ik ben enthousiast, omdat het werk in het verlengde ligt van wat ik nu doe en ik weet nu ook dat ik dat kan en dat ik weer op mijn oude niveau kan presteren en dat geeft een goed gevoel. Dus ik hoop dat ik jullie binnenkort kan meedelen dat ik die baan heb, nog even afwachten dus. Maar voordat ik ook maar ergens anders ga werken ga ik eerst twee weken op vakantie, samen met José natuurlijk richting Griekenland. Een verassing voor Jose, want ik regel het allemaal stiekempjes achter haar rug om. Dat heeft zij -en ik- wel verdiend. Even eruit na al dat gedoe van de afgelopen tijd. Een daarna er weer fris tegen aan, hetzij bij xxxx of ergens anders. Natuurlijk heb ik wel dagen gehad dat het door dat ontslag echt niet erg lekker ging, maar ik blijf sporten, bezig met mijn hobby’s en natuurlijk Jose. Het slapen gaat een ietsje minder, maar door de bank genomen ben ik zeer tevreden over hoe ik mij door de afgelopen maanden heen geslagen heb. Geen antidepressiva, geen slaap-middelen en wat nog beter is: Ik heb er ook absoluut geen behoefte aan! Kortom het gaat eigenlijk best wel goed en ik durf het nog te zeggen ook. Ik hou jullie op de hoogte. Frits

De refreshdag was voor mij, zoals verwacht, weer waardevol. Ik ben geweest om de fundering, die jullie al eerder bij mij hebben aangebracht, weer te verstevigen. Ik vernam de laatste tijd dat ik het woordje ‘eigenlijk’ weer ging gebruiken. Voor mij een signaal om weer eens gebruik te maken van de uitnodiging om naar Waddinxveen te gaan. Mijn accu wordt op zo’n dag weer snel opgeladen. Ik doe nog vaak de uitspraak: ,,Ik wilde dat ik mijn burn-out 20 jaar eerder had gehad en jullie ook 20 jaar eerder had ontmoet”. Ik ben weer baas over wat er gebeurt tussen mijn oren en daar profiteer ik 7*24 van! Conclusie: Ik geniet elke dag zowel zakelijk als privé volop van mijn leven! Bert